EXCLUSIEF | Dit artikel staat niet in Onderwatersport Magazine
Voor bijna iedere duiker start de kennismaking met de onderwaterwereld op dezelfde manier. De spanning van een nieuwe omgeving en de stress van al die ingewikkelde dingen als drijfvermogen, stijgsnelheid en navigatie, maken dat je niet zelden bovenkomt en je instructeur daarna een opsomming hoort geven van wat je zou hebben gezien. Een opsomming die niets te maken heeft met wat jij zelf hebt gezien. Als je wat langer duikt, krijg je vanzelf meer aandacht voor het onderwaterleven. Duikvakanties zijn vaak een goede aanleiding om je te verdiepen in al dat moois. Duikscholen en live-aboards hebben meestal een stapeltje vissenboeken liggen waar je rustig doorheen kunt bladeren. Dan zijn er altijd vissen die opvallen. Omdat ze mooi zijn of juist heel lelijk, of bijzonder gekleurd. Zoals de spitsnuitkoraalklimmer. Niet meer dan tien centimeter groot, met een mooi boter-kaas-en-eieren patroon op zijn flanken en een opvallend lange spitse snuit. De mandarijnpitvis vind ik bijzonder vanwege zijn spectaculair mooie kleuren. En dan is er de rafelvis. Een lelijke naam voor een prachtig dier. Ik vind de Engelse naam beter: “leafy sea dragon”. Vanaf het moment dat ik de foto’s zag, nestelde de leafy sea dragon zich stevig op de eerste plaats van mijn top-3 met beestjes die ik moest en zou zien.
Leafy Sea Dragon Specialist
De leafy sea dragon is zonder meer de lastigste van de lijst om in het wild te zien. Het is een soort is die alleen aan de zuidkust van Australië voorkomt. Toen we besloten om naar Australië te gaan, stond de leafy sea dragon boven aan de todo-lijst. Internet levert een duikschool op met de veelbelovende ondertitel “Leafy Sea Dragon Specialist”. De duikschool op Kangaroo Island garandeert dat je in twee dagen duiken het beest te zien krijgt, zo niet krijg je twee dagen duiken cadeau. Een afspraak maken valt niet mee. Op e-mail en Facebook berichten komt geen antwoord maar uiteindelijk lukt het telefonisch een afspraak te maken.
Kraakpand
Kangaroo Island blijkt prachtig te zijn. Het heeft de intimiteit van een eiland, hoewel het in oppervlakte ongeveer een derde van Nederland is. We vinden een camping in Kingscote, de hoofdplaats met 2000 inwoners. Hier is ook de duikschool. We rijden er alvast heen om kennis te maken, maar schrikken van de aanblik van de duiktoko. Het ziet eruit of het pand in allerijl is ontruimd. Er ligt veel losse rommel op de vloer, een leeg rek staat scheef tegen wat ooit de kassabalie moet zijn geweest, een koelkast staat open en achter het winkelpand is een ruimte zichtbaar die eruitziet als een kraakpand. We willen net weggaan als ik achter de winkel iemand zie rondscharrelen. Het blijkt Brandon te zijn, onze duikgids voor morgen. We maken kennis en spreken af voor morgen.
Veersteiger
Omdat we aan het einde van de rondreis een live-aboard gaan doen naar het Ospreyreef, hebben we onze eigen duikuitrusting meegenomen. Maar een drie millimeter tropenpak is bij een watertemperatuur van 17° Celsius iets te ambitieus. Dus huren we pakken. Dat gaat geheel in stijl. Oude pakken liggen op een grote stapel. Echt goed zitten ze ook niet maar we hebben geen keus. Handschoenen zijn veel te groot en kapot, en mijn pak heeft een groot gat op de knie en kapotte ritsen. De duiksets gaan achterin de pick-up en worden 150 meter verplaatst naar de instap van duikstek op de oude veersteiger. Waarom we niet gewoon vanuit de duikshop met de sets op de rug naar de duikstek lopen is mij niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk zijn ze hier niet gewend aan duikstekken als Preekhil of Schelphoek…
Twee prachtige, bizarre beestjes schommelen gezellig naast elkaar in het water, qua kleur uitstekend gecamoufleerd.
Rommel
Het lijkt of de hoeveelheid interessant macroleven evenredig toeneemt het de hoeveelheid rommel op een duikstek. Zoals in Lembeh, de pier in Padre Borgos of de (inmiddels gesloten) duikstek in de haven van Bonaire: hoe meer zooi de mensen in het water gooien, hoe leuker is het onderwaterleven. Zo ook hier. Naaktslakken, krabben, kreeftjes, sepia’s en vele soorten vis scharrelen tussen de banden, koelkasten, karretjes en oude balken. Brandon gaat in een stevig tempo recht op zijn doel af en binnen vijf minuten wijst hij een plek aan in een grote pluk geel wier.
Lieve kopjes
Twee prachtige, bizarre beestjes schommelen gezellig naast elkaar in het water. Door hun kleur alleen al zijn ze uitstekend gecamoufleerd. Ze zijn zo koddig om te zien, met lieve kopjes die de verwantschap met de zeepaardjes niet verloochenen. En overal op hun lijf uitstulpingen waardoor de beestjes meer op een drijvend stukje wier lijken dan op een vis. Pas als je heel goed kijkt, zie je tussen alle rafels de vinnetjes zitten die te klein lijken om überhaupt iets mee te kunnen doen. Maar zwemmen gaat ze gemakkelijk af en dat is nodig ook, want Moeder Natuur heeft ze behalve heel bijzonder ook flink cameraschuw gemaakt. Als je aanlegt voor een foto, draaien ze steevast weg van de lens. Maar met een fotograferende partner als buddy is dat redelijk eenvoudig op te lossen. De rest van de duik levert nog vijf leafy sea dragons op. We rekken de duik tot zeventig minuten tot we rillend van de kou weer bovenkomen. Het water is voor Nederlandse begrippen weliswaar comfortabel warm maar met alle gaten en kapotte ritsen in het te dunne pak redt de interne verwarmingsinstallatie het niet om de temperatuur op een comfortabel niveau te houden.
Naaktslakken
Groot voordeel van rondtrekken met een campertje is dat je altijd alles bij de hand hebt en dus zitten we tien minuten later al op te warmen achter een grote kom dampende soep. De tweede duik is een herhaling van zetten zonder ook maar een moment te vervelen. Brandon blijkt echt een leafy sea dragon specialist. Hij vindt de prachtige beesten zonder tijd te verspillen. Hij is ook een echte specialist in een ander opzicht: veel meer dan leafy sea dragons vindt hij niet. Tussen de twee duiken door hebben we geïnformeerd over een andere onderwaterfavoriet van ons: naaktslakken. Een stuk of drie soorten heeft hij weleens gezien en een andere gids heeft een vierde soort gevonden, zegt hij. Als we bovenkomen staat onze teller al op vijf soorten en dat betekent dat er zonder twijfel nog meer naaktslakken zijn.
Of toch Great Barrier reef?
De volgende dag maken we nog twee duiken aan de noordkant van Kangaroo Island. Volgens Brendan is dat het summum van duiken op het eiland. En hoewel we ons geen moment vervelen en zelfs het geluk hebben dat we het neefje van de leafy sea dragon – de weedy sea dragon – tegenkomen, is het zeker niet zo mooi als onder de pier. Duiken in Australië is zeker een aanrader. Na een aantal bezoeken aan het Great Barrier reef vind ik het duiken in het gematigde zuiden zeker niet onderdoen voor het tropische rif. Misschien zelfs interessanter. De magie van het Great Barrier reef wordt met name door een goed geoliede propagandamachine onderhouden terwijl het zuiden zeker zo leuk is. De prijs maakt geen verschil: die is overal schrikbarend hoog (reken op € 80,00 per duik). Waar je wel rekening mee moet houden is dat duiken in het zuiden zeker geen grote business is. Afspraken maken is een stuk lastiger dan bijvoorbeeld in Cairns waar alles draait om duiken. Op Kangaroo Island wordt ook minder vaak gedoken dan in de noordelijke regionen. Websites van operators melden vaak dat reserveren niet nodig is, maar ik ben blij dat ik thuis alles al geregeld had.1
Zo, top-3 lijst afgewerkt, duikspullen op Marktplaats? Gelukkig niet want duiken is zo’n gave hobby dat ik de opengevallen plaatsen op de lijst met gemak kan opvullen: een dwergvinvis, mola mola, een lamantijn, de blauwe zeedraak, een zeewolf, een nautilus… Ik denk dat ik er maar een top-2000 van maak!
1Noot van de redactie: het lijkt erop dat de duikshop die Willem bezocht inmiddels is gesloten. Als je die kant op gaat, check dan online eerst de mogelijkheden.