Leestijd: 2 minuten

Een foto maken van een wrak is altijd een uitdaging. De normale werkwijze in de wrakfotografie is dat je de opname van dichtbij maakt en naar boven fotografeert. Cees Kassenberg koos dit keer echter voor de tegengestelde aanpak: meer afstand nemen en naar beneden fotograferen. Het resultaat? Een uitzonderlijk sfeervolle plaat, waarbij het effect van het donkere water veel beter naar voren komt.

Locatie

In de Vinkeveense Plassen zijn meer duikplekken dan alleen Zandeiland 4. Deze foto is gemaakt aan de zuidkant van Zandeiland 8. Dat ligt recht tegenover Eiland 4 en is alleen met de boot bereikbaar. De kleur van het water en het licht maken de Vinkeveense Plassen tot een bijzondere duikplek. Het water is meestal helder en door de veenbodem kleurt het goudbruin. Onder de tien meter wordt het snel donker. Vinkeveen is een plas waar het vaak mooier is om omhoog te kijken dan naar beneden, de diepte in. Soms maak ik een uitzondering. Deze foto is ‘bijvangst’ van een zogeheten fotogrammetrie-project. Met de camera maak ik overzichtsfoto’s van wrakken, die ik in de computer samenstel. Deze foto is gepland aan het einde van een serie opnames voor een fotogrammetrie van dit wrak.

 

Camera

Nikon D5 spiegelreflexcamera met full frame sensor en een Nikkor 14-24mm objectief. Nauticam NA D5 onderwaterhuis met 8,5 inch acryl dome. Voor de belichting zijn twee Keldan 8000 lumen filmlampen gebruikt, aangevuld met een 15.000 lumen Dutch Diving Light die door een supportduiker wordt vastgehouden.

 

Aanpak

Het wrakje is een houten zeiljacht en ligt op een kritieke grens voor het gebruik van omgevingslicht. Het was een sombere, bewolkte dag. Dan lijkt het in Vinkeveen op een diepte van tien meter al op een nachtduik. De compositie, belichting en het model zijn elementen waarmee je onbeperkt kunt experimenteren en die de sfeer van een wrakfoto maken of breken. De normale werkwijze in de wrakfotografie is dat je de opname van dichtbij maakt en naar boven fotografeert. In dit geval heb ik voor de tegengestelde aanpak gekozen: meer afstand nemen en naar beneden fotograferen. Hierdoor komt het effect van het donkere water nog beter naar voren. Door het toevoegen van veel kunstlicht komt het witte dek mooi uit. De duiker zorgt voor de sfeer; afdalen in donker water en ‘plotseling’ dit wrak tegenkomen. Boven de duiker hangt de supportduiker met een extra lamp om te voorkomen dat het model verdwijnt tegen de donkere achtergrond. Om voldoende licht op de sensor te krijgen schroef ik de lichtgevoeligheid (ISO-waarde) op tot 3200. Bij moderne camera’s kan dat zonder veel ruis te krijgen.

Stand flitsers

In dit geval zijn dus geen flitsers gebruikt maar lampen (continulicht). Aan twee extra lange armen aan het onderwaterhuis zijn videolampen gemonteerd en rechtopstaand gericht op het wrak. Een derde videolamp verlicht het model. Het model richt zijn eigen handkabellamp op het dek om een extra spot te krijgen.

Flitspositie ‘rabbit ears’ (illustratie: Ron Offermans)

Nabewerking

Foto is gecorrigeerd, meer contrastrijk gemaakt en verscherpt in Photoshop (illustratie 1). Om het effect iets dramatischer te krijgen is het filter Photo Stylizer toegepast van Color Effex Pro 4 (illustratie 2).

  • Illustratie 1
  • Illustratie 2

EXIF data

Bestandstype: (NEF) RAW
Bestandsgrootte: 43 MB
Datum en tijd: 23 april 2017, 11.01uur
Belichting: 1/60 sec bij f 6,3
Belichtingsprogramma: handmatig
Lichtgevoeligheid: ISO 3200
Brandpuntsafstand: 14mm
Witbalans: 4750K