Leestijd: 2 minuten

Een foto maken: in een honderdste van een seconde is het gebeurd. Er komt natuurlijk meer bij kijken. In ‘Zó gemaakt’ legt de fotograaf uit hoe een beeld tot stand is gekomen.

 

Uit betrouwbare bronnen had ik gehoord dat ze hier rond zouden hangen. Jonge snotolven, op een prachtige fotolocatie. Hoe groot de pubers precies zijn? Ik had geen idee en ook niet waar ik moest zoeken. Hoe gaaf is het als het dan lukt, de hangjongeren vastleggen in een fraaie pose.

Locatie

Deze foto is tijdens een bootduik met de Tertius gemaakt. Vlak bij de haven van Bruinisse vind je de mosselhangculteren op de Plaat van Oude Tonge. Een prachtige en fotogenieke duiklocatie. Groot voordeel van de bootduik is dat je vlak bij de hangculturen te water gaat. Een nog groter voordeel is dat je er maar met een paar duikers tegelijk in het water bent. Op zo’n mooie duikdag als vandaag is het enige stof dat je dan tegenkomt de stof die je zelf maakt.

 

Camera

Ik fotografeer op deze duik met een Olympus OM-D E-M1 (micro 4/3 sensor), Panasonic MFT 45mm F/2.8 Leica DG Macro-Elmarit ASPH Mega O.i.S., Nauticam onderwaterhuis en 2 Sea & Sea YS- D2 flitsers met 1 Snooty Snoot.

 

Aanpak

Misschien komt het omdat mannen geen twee dingen tegelijk kunnen doen, maar fotograferen bij hangculturen is niet mijn favoriete ding. Het tegelijkertijd stil blijven hangen voor een lijntje en mijn camera bedienen blijf ik lastig vinden. Toch heb ik veel zin in deze duik en vooral het vinden van de jonge snotolven. Hoewel vinden? Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit fotomodel alleen meer gevonden heb dankzij mijn behulpzame buddy’s Linda en Marlène. Tijdens onze hele duik hebben we er slechts één gevonden. Gelukkig een fraai model dat vrij ondiep in het water hing en mee wilde werken aan de shoot. Ik schat in dat de jonge puber zo’n tien centimeter groot was. Voor de compositie die ik in mijn hoofd had, zat het beestje wat ongelukkig. Ik heb daardoor wat fotopogingen van beide kanten van de hangcultuur geprobeerd te maken. Hoe komt het natuurlijke licht het mooist over en hoe komt de snotolf het fraaist op de foto? Ik ben zeker niet ontevreden, maar achteraf bedenk ik mij ook na deze duik: ik had weer meer foto’s moeten maken!

 

Stand flitsers

Als ik mijn macrolens gebruik, dan heb ik altijd een soort van basispositie waarmee ik mijn fotograferen begin. Ron Offermans noemt deze positie de ‘double top side lights’. De flitsers staan dan vanuit de linker en rechterbovenhoek in een hoek van 45 graden, gericht op het centrum iets voor de lens. Ik bedien mijn flitsers manueel en probeer zeker in het Zeeuwse water niet te hard te flitsen om zo min mogelijk zwevende deeltjes te belichten. De flitser met de snoot zorgt voor de juiste belichting van het model, de andere flitser moet samen met het aanwezige natuurlijke licht voor de sfeer zorgen.

 

Nabewerking

Voor de nabewerking gebruik ik Lightroom. Ik begin standaard met het naar wens zetten van de witbalans. Daarna controleer in de belichting, hooglichten, zwarte tinten, helderheid en levendigheid. Ondanks dat veel duikers vinden dat stofdeeltjes bij het duiken in Nederland hoort, stoor ik mij hier zelf altijd wel aan. Ik poets bij deze foto nog wat stofjes weg om hem helemaal naar mijn zin te maken. Meer foto’s zie je op www.edwinvandersande.nl

 

Tekst gaat verder na afbeelding

 

EXIF data

Bestandstype: RAW

Bestandsgrootte:

Datum en tijd: 26 september 2021, 11:05 uur

Belichting:  1/60sec.  sec bij f 6,3

Belichtingsprogramma: Manueel

Lichtgevoeligheid: ISO – 250

Brandpuntsafstand: 45 mm

Witbalans: CWB 5200 K