Locatie:
Deze foto is gemaakt bij Bergse Diepsluis. Het zicht was niet optimaal maar door gebruik te maken van een macrolens en fibersnoots, kon ik een foto maken waar bijna geen zweefvuil in zat. Tijdens de duik kwamen we een takkenbos tegen waar in het voorjaar sepia’s hun eitjes op hadden afgezet. Diep tussen de takken zaten twee van deze naaktslakken. Op een normale manier kon ik ze niet fotograferen. Maar ik moest en zou een foto maken omdat deze brede ringsprietslak er fantastisch voor zat. De twee voelsprieten waren zo mooi gekruld dat het leek alsof hij een grote snor had. En dat de naaktslak op een hele moeilijke plaats zat om te fotograferen, maakte de uitdaging alleen maar groter. Door de camera op zijn kop te houden, kon ik toch een paar mooie foto’s maken.
Camera:
De camera is een Olympus OMD EM 5 II systeemcamera in een Olympus onderwaterhuis. De gebruikte lens is een Olympus Zuiko 30mm macro (staat gelijk aan een 60mm macro op full frame) achter een AOI poort die speciaal voor deze lens is gemaakt. Belichting met een enkele Sea & Sea YS-02 flitser met zelfgemaakte fibersnoots met openingen van vijf millimeter. Zo’n fibersnoot is te koop maar je kunt ze ook vrij eenvoudig zelf maken. Het zijn twee flexibele armen van Locline waar glasvezels doorheen lopen (zie foto). Doordat ze flexibel zijn, kan ik de armen overal naar toe richten.
Aanpak:
Nadat mijn buddy aangaf dat hij de naaktslakken in de takkenbossen had gezien, heb ik eerst gecontroleerd of al mijn instellingen op de camera goed stonden. Daarna heb ik de fibersnoots op mijn flitser goed gezet: deze moet ik precies goed richten want het onderwerp zit als regel maar een paar centimeter van de lens. Een beetje opzij en het licht valt naast het onderwerp. Na wat foto’s had ik in de gaten dat het op een normale manier niet lukte. Daarom heb ik de camera op zijn kop gedraaid en met mijn linker duim afgedrukt. Een naaktslak is sneller dan je denkt want voor je het weet heeft hij zijn kop alweer weggedraaid. Na geduldig wachten en wat bijstellingen van de fibersnoots kreeg ik een nagenoeg stofvrije foto. Ik had de eerste keer net wat te veel stof gemaakt, dus heb ik even een rondje gemaakt en ben na twintig minuten nog eens teruggegaan. Gelukkig zat de naaktslak er nog en lag hij er nog mooier bij.
Stand flitsers:
De stand van de flitser was hier niet zo belangrijk omdat deze bovenop de camera is vastgezet. Het licht richt je met de armen van de fibersnoot. Hoewel ik heel dicht op het onderwerp zit (een paar centimeter) kan ik toch nog met de fibersnoots tussen de lens en het onderwerp komen. De twee fibersnoots zijn iets naar voren gericht, heel dicht bij de poort van de camera. Ik heb op iets meer dan halve kracht geflitst.
Nabewerking:
De foto’s open ik in Picasa. Daar zoek ik de foto’s uit en vanuit Picasa kan ik de RAW-foto’s openen in Photoshop Elements. Ik heb de belichting, contrast en levendigheid wat aangepast en daarna heb ik de foto een klein beetje bijgesneden omdat dat beter uitkwam. Daarna heb ik wat laatste stofjes weggewerkt die storend waren.
EXIF data:
Bestandstype: JPG
Belichting: 1/250sec bij f13
Brandpuntsafstand: 30 mm (60 mm bij kleinbeeld formaat)
Witbalans: automatisch.
