Leestijd: 2 minuten

2017 was een goede zomer voor zeepaardjes! Filip Staes kwam thuis met dit imposante portret. ‘Ik heb gekozen voor een 17-70mm zoomlens, waarmee de afstand tot het kortsnuitzeepaardje beperkt bleef. Daarentegen kan met deze lens ook wat van de omgeving mee op de foto. En dat is ook wat waard!’

Locatie

Afgelopen zomer waren er veel foto’s van zeepaardjes uit de Oosterschelde te zien op internet. Op één plek zouden er zelfs drie bij elkaar in de buurt zijn gezien. Net als bij de sepia’s lagen fotografen zich soms te verdringen om de diertjes te fotograferen. Je moest dus het juiste moment uitkiezen om ze te bezoeken. Deze foto is gemaakt bij Anna Jacobapolder, op één van de touwen in de voormalige haven. De hangmosselculturen zijn al lange tijd niet meer in gebruik, maar de touwen hangen er nog steeds en zijn weelderig begroeid met allerlei organismen. Alhoewel er een stevige stroming kan staan, is het mogelijk om er buiten de kentering te duiken. Dat heeft als voordeel dat je de hele dag het water in kan en hierdoor andere fotografen ontwijkt.

 

Camera

Nikon D7100 spiegelreflex met een APS-C crop sensor. Sigma 17-70mm op 52mm ingesteld. Hugyfot behuizing met kleine domepoort en verlengstuk. Twee Inon flitsers Z240 met dome diffuser pro en flip snoot pro (een dome diffuser is bolvormig en verspreidt het licht, een snoot zet je op de flitser om het licht te bundelen en daarmee de kans op zweefvuil in de foto te verminderen).

 

Aanpak

Hoewel dit zeepaardje niet zo groot is (ongeveer tien centimeter), is de 60mm macrolens een minder goede keuze. Om het diertje in zijn geheel te fotograferen zou je dan een te grote afstand moeten nemen om het helemaal in beeld te krijgen. Dat geeft ook meer kans om zweefvuil in beeld te krijgen. Daarom werd gekozen voor een 17-70mm zoomlens, waarmee de afstand beperkt bleef. Met deze lens kan er ook wat van de omgeving mee op de foto. Om de groene achtergrond te behouden werd een redelijk lange sluitertijd van 1/50e seconde ingesteld. Op een diepte van ongeveer zes meter en de camera in een licht opwaartse houding viel er voldoende daglicht in de achtergrond.

 

Stand flitsers

De linker flitser met de flip snoot pro stond op halve kracht en werd linksboven geplaatst. Door de grootste opening van de snoot te gebruiken kon het hele onderwerp belicht worden en is het zweefvuil beperkt gehouden. De rechter flitser was voorzien van de dome diffuser pro. Deze bleef iets achter de behuizing en diende als invulflits.

 

Nabewerking

De foto werd bewerkt in Photoshop CS6. In Camera Raw werden witbalans, zwarte tinten en verzadiging aangepast (illustratie 1). Daarna werden de resterende zweefvuildeeltjes verwijderd met het snel retoucheerpenseel (illustratie 2). De niveaus werden aangepast voor meer contrast en er werd nog een beetje verzadiging bijgegeven om de kleuren voller te maken. Meer foto’s vind je hier: www.fsfotografie.be/nieuwste-fotos.html

  • Illustratie 1
  • Illustratie 2

EXIF data

Bestandstype: NEF
Bestandsgrootte: 27,6 MB
Datum en tijd: 5-9-2017 10:00:09
Belichting: 1/50 sec bij f8
Belichtingsprogramma: handmatig
Lichtgevoeligheid: ISO 200
Brandpuntsafstand: 52mm
Witbalans: automatisch