Duikschool Galicia Technical Diving is gespecialiseerd in technisch duiken. Mensen worden er opgeleid om op een verantwoorde wijze diepe duiken te maken, zowel op open als gesloten circuit. De specialiteit is vooral les in rebreather duiken voor closed circuit rebreathers zoals de Inspiration, Sentinel, rEvo en JJ. Malta is één van de voorkeurslocaties voor de duikstages, de praktijkdagen van de technische opleiding. Het water is er helder en door de strategische ligging middenin de Middellandse Zee liggen de wateren rond Malta bezaaid met wrakken uit de twee wereldoorlogen. In 1941 wonnen de inwoners van Malta gezamenlijk het George Cross omdat ze – tegen zware verliezen onder de burgerbevolking – weerstand boden aan Duitse en Italiaanse luchtaanvallen. In het diepe water rond het eiland liggen tientallen vliegtuig- en scheepswrakken. Telkens wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om tussen de opleidingsduiken door ook wat te genieten van de wrakken en foto’s te maken. We lichten er twee mooie locaties uit:
SS Polynésien
De SS Polynésien is een oceaanstomer die in 1890 door de Messagerie Maritime is gebouwd in La Ciotat, Frankrijk. Ze diende als transportschip voor goederen en passagiers (tot 252) op de lijn tussen Frankrijk en Australië, China en Japan. Het schip van 152 meter lengte werd aangedreven door stoom én zeilen. In de Eerste Wereldoorlog, vanaf 1914, werd ze door Frankrijk ingezet als troepentransportschip. Op 10 augustus 1918 werd ze getorpedeerd door onderzeeër UC22 en in 35 minuten tijd zonk ze naar een maximale diepte van 63 meter. Ze ligt onder een hoek van 45° op de zeebodem.
Als je de haven van Valetta verlaat, is het ongeveer 45 minuten varen naar de locatie van het wrak. Gezien de lengte wordt er gekozen om te duiken op ofwel de boeg, waar er veel mogelijkheden zijn om het wrak te binnen te gaan, ofwel de rest van het schip met de achtersteven. Op beide delen is een kanon aanwezig. Het geschut werd pas gemonteerd toen het schip militair werd ingezet. Door de enorme schade bij de machinekamer is goed te zien dat daar de torpedo insloeg. Binnenin zijn nog artefacten te vinden zoals borden, flessen, karaffen en dergelijke. Gelukkig laten alle bezoekers deze spullen onaangeroerd liggen.
HMS Southwold
De HMS Southwold is een Hunt-class destroyer die in 1940 voor de Britse marine is gebouwd. Dit type destroyers was 85 meter lang en haalde een snelheid van 29 knopen. Ze waren uitgerust met drie dubbele vierduims kanonnen en hadden een bemanning van 168 koppen. Op 23 maart 1942 ging de Southwold een ander schip helpen om het naar de haven te slepen. Bij deze actie raakte de Southwold een drijvende mijn die onder de machinekamer ontplofte. Alle stuwkracht en de elektriciteit vielen uit en de machinekamer liep snel vol water. Er werd een poging ondernomen om de Southwold op sleeptouw te nemen, maar deze was zo zwaar beschadigd dat ze in twee stukken brak en zonk.
De boeg ligt op een maximale diepte van 66 meter, op haar stuurboordzijde. Tweehonderd meter verderop ligt de achtersteven. Deze staat rechtop op een maximale diepte van 72 meter. Je hebt daarom twee duiken nodig om het hele wrak te kunnen verkennen. Wanneer we bij het wrak aankomen wacht een grote langoest ons op. Zeer duidelijk herkenbaar zijn de grote kanonnen van de destroyer. Naast wat gebruiksvoorwerpen vinden we munitie voor groot en klein kaliber geschut. Aan dek is een voorraadruimte waar nog verschillende potten en blikken netjes in de rekken staan. Het meest frappante is de vlag die de Royal Navy regelmatig komt vernieuwen. Dit ritueel wordt steeds herhaald ter nagedachtenis aan de marinemensen die in de Tweede Wereldoorlog voor onze vrijheid hebben gevochten.
Diepe duiken
Dit type duiken naar zestig meter en dieper wordt gemaakt op Trimix, een mengsel van zuurstof, stikstof en helium. Gebruik van zo’n mengsel zorgt ervoor dat je minder gevoelig bent voor stikstofnarcose en dat je de decompressietijd verkort. Dergelijke duiken vereisen een grondige voorbereiding en planning. Een verblijf van 45 minuten op 60 meter diepte geeft al gauw een totale tijd van 100 minuten aan decompressiestops. Hierbij maken we gebruik van een decostation dat met de stroming kan meedrijven. Zo kunnen de stops op een veilige manier worden afgewerkt. Aan het decostation worden flessen gehangen met reserve ademgas, en een veiligheidsduiker kan assistentie verlenen indien dat nodig is. Naast voldoende duikervaring is ook een grondige technische duikopleiding nodig om zulke duiken te kunnen maken.
