Leestijd: 3 minuten

Raymond valt nog steeds in de categorie “jonge fotografen”. Toch draait hij al weer een aantal jaren mee bij de beste onderwaterfotografen van Nederland en werd in 2016 en 2017 Nederlands kampioen. Hij heeft het geduld om in ondiep water uren achtereen te duiken en probeert altijd zijn onderwerp op verschillende manieren te benaderen. In nabewerking is hij gedetailleerd en onvermoeibaar. Lees hier het interview met Raymond en bekijk een selectie van zijn mooiste foto’s van 2015.

In 2000 was Raymond Wennekes met zijn ouders op vakantie in de Dominicaanse Republiek. Hij maakte daar zijn eerste duik en was meteen verkocht. Intussen is hij een van de mensen bij wie het duiken ondergeschikt is aan het fotograferen; een duik zonder camera vindt Raymond nagenoeg ondenkbaar. In korte tijd ontwikkelde deze jonge fotograaf een eigen stijl en begon met zijn werk in de prijzen te vallen. In 2015 won hij bij het ONK een bronzen medaille voor zijn groothoekfoto met model en werd hij overall derde bij het Open Belgisch Kampioenschap. Raymond vertelt:

 

Duiken en fotograferen

‘Hier haal ik mijn rust en ontspanning vandaan. Onder water fotograferen is voor mij eventjes weg zijn van de bewoonde wereld en genieten van wat er voor mij gebeurt, en dat zo mooi mogelijk vastleggen op een foto. Dat probeer ik twee of drie keer per week te doen. Als regel duik ik met mijn collega’s Corné Bolders en Marco Heesbeen van Onderwaterhuis.nl, waar ik sinds 2012 werk. Bovendien duik ik veel met Arco de Man die net als Marco aan het WK heeft meegedaan. We hebben dezelfde “kijk” op onderwaterfotografie en kunnen elkaar goed motiveren. We hebben het afgelopen jaar het Nederlandse en Belgische kampioenschap samen gedaan. We hebben elkaar bekritiseerd en gemotiveerd. Dat heeft me enorm geholpen om niet te snel tevreden te zijn en door te zwemmen naar het volgende onderwerp.’

 

Favoriete plek

‘Natuurlijk is duiken in tropisch water lekker en lig je daar oog in oog met de meest exotische dieren. Maar duiken in Nederland blijft voor mij speciaal. Ik duik met veel plezier in de Nederlandse wateren en van de 120 duiken per jaar worden er rond de 100 gemaakt in de Oosterschelde en de Grevelingen. Zoals je in de portfolio kunt zien zijn de Nederlandse wateren vaak minder troebel dan de niet-duiker vermoedt. Er is genoeg schoonheid verborgen onder de oppervlakte… je moet alleen wat beter zoeken. Mijn favoriete duikstek in Nederland is de Bergse Diepsluis. Met hoog water is het heerlijk om hier op het vlakke deel te duiken. Ik kom dan vaak niet dieper dan drie tot vier meter en blijf regelmatig twee uur of langer weg. In het buitenland ben ik inmiddels in de Dominicaanse Republiek, Aruba, Tenerife, Griekenland, Egypte, Malediven, Thailand en Bali geweest. Op de “bucket list” staan heel veel dingen. Het liefst zou ik op Antarctica willen duiken. Geweldig lijkt me dat!’

 

Materiaal

‘Momenteel fotografeer ik met een Olympus PEN E-PL3 met Olympus onderwaterhuis en twee INON D-2000 flitsers. De lenzen die ik het meest gebruik zijn een Olympus 60mm macrolens en de Panasonic 8mm met bijbehorende poorten voor groothoek. Voor wat betreft de accessoires maakt ik veel gebruik van de Nauticam SMC-1 voorzetlens. Die maakt het mogelijk om supermacro-opnames te maken. Bij de belichting werk ik veel met snoots. Dit zijn de flipsnoots van Onderwaterhuis.nl of de “light shaping device” (lsd) van Retra.

 

Onderwerpkeuze en stijl

‘Het Nederlandse water zit vol mooie onderwerpen. Door het vaak beperkte zicht valt de keuze al gauw op macrofotografie. Ik vind de garnalen in Nederland ontzettend mooi om te fotograferen. Die blijven altijd weer een uitdaging om goed in beeld te krijgen. Verder is de paardenanemoon enorm kleurrijk en heel creatief te fotograferen. Toch, zodra het zicht goed is en er een mooi zonnetje staat gaat de groothoeklens er op. Groothoek vind ik het leukste om te doen omdat je daarmee veel meer laat zien van de sfeer onder water. Helaas komt het weinig voor dat de factoren goed zicht, zon en tijd bij elkaar komen. Groothoek of macro: bij alles wat ik doe probeer ik het onderwerp op een andere manier te benaderen. Denk bijvoorbeeld aan de hoek waaronder je een foto maakt of de lichtval op het onderwerp. Wanneer ik mijn foto’s bekijk probeer ik de storende elementen er uit te halen, zoals een voor- of achtergrond die te licht is. Dat is wel kenmerkend voor een typische “Raymond Wennekes”-foto.’

 

Inspiratie

‘In het begin was Marc Vermeiren voor mij een grote inspiratiebron. Ik werd erg enthousiast van de manier waarop hij met onderwaterfotografie bezig was en hoe hij de dingen kon uitleggen. Marc heeft me ook geleerd met snoots en macro- voorzetlenzen te werken. Nu zijn de grote inspiratiebronnen fotografen als Alex Mustard, Martin Edge en Paul Colley. Ik lees met groot enthousiasme hun artikelen en boeken en probeer hun adviezen te vertalen naar het Nederlandse water. Verder bekijk ik veel foto’s online. Op Facebookpagina’s als die van Underwater Macro Photography en Wide Angle Photography zie ik foto’s voorbij komen die geweldig zijn belicht of een mooi detail van een dier laten zien. Ook dat probeer ik dan te vertalen naar de Nederlandse omstandigheden. Soms lukt dat, maar meestal is het enorm lastig!’

 

Motivatie

‘Door te fotograferen ga je anders naar de onderwaterwereld kijken. Tijdens een fotoduik zie je details in dingen die je niet ziet als je erlangs of overheen zwemt. Daarbij vind ik het gewoon superleuk om mensen die wel duiken maar niet fotograferen, of die helemaal niet duiken, te laten zien hoe mooi, levendig en vol details de Nederlandse onderwaternatuur is.’

 

Zie ook: www.raymondwennekes.com

 

  • Zeedonderpad bij Bergse Diepsluis tijdens een nachtduik. 60mm lens. ISO250, f/14 bij 1/100’.
  • Christmas Tree Worm in Similan Islands (Thailand). 14-42mm lens. ISO400, f/14 bij 1/100’.
  • Gewone zeepok bij Dreischor Parking. 60mm lens. ISO250, f/16 bij 1/125’. 1 INON D-2000 flitser op een statief met snoot.
  • Parrotfish, Similan Islands (Thailand). 8mm lens. ISO200, f/10 bij 1/125’.
  • Barracuda bij Koh Tachai in Similan Islands (Thailand). 8mm lens. ISO200, f/10 bij 1/80’.
  • Oorkwallen bij Dreischor Gemaal. 8mm lens. ISO250, f/9 bij 1/60’. De paal is licht ingeflitst, de rest is omgevingslicht.
  • Pauwkokerworm bij de Zeelandbrug. 14-42mm lens. ISO200, f/18 bij 1/160’. Retra lsd op de flitser.
  • Tubelaria bij de Zeelandbrug. 60mm lens. ISO200, f/16 bij 1/160’. 1 flitser met Retra lsd.
  • Jonge snotolf bij de Bergse Diepsluis. 60mm lens. ISO200, f/14 bij 1/80’.
  • Steurgarnaal bij Dreischor Parking tijdens een nachtduik. 60mm lens. ISO320, f/14 bij 1/160’.
  • Zee-egel bij Padangbay in Bali. 60mm lens. ISO400, f/14 bij 1/160’. en ISO400. 1 flitser met Retra lsd snoot.
  • Manta Point in Bali. 8mm lens. ISO400, f/13 bij 1/80’.
  • Zeepaddestoel, Dreischor Parking. 8mm lens. ISO400, f/18 bij 1/160’.
  • Dezelfde zeepaddenstoel, nu met model Marco Heesbeen. 8mm lens. ISO400, f/18 bij 1/160’.
  • Paardenanemoon bij de Bergse Diepsluis. 60mm lens. ISO500, f/14 bij 1/160’. 1 flitser met Retra lsd. De voorkant van de anemoon is net aangelicht met een zeer kleine opening van de snoot. In de camera is een creatief filter gebruikt om de intense kleurverzadiging te krijgen.