Schuw en nieuwsgierig tegelijk! Uiteindelijk heeft hij toch maar heel kort zijn kopje laten zien. Wel net lang genoeg om nog even vastgelegd te worden voor dit kiekje.
Locatie
Deze foto is tijdens een late avondduik bij de Zeelandbrug gemaakt. De blauwtipjes en mosdierslakjes die er massaal zouden zitten kon ik maar moeilijk vinden. Grappig dat zoiets de ene duik veel makkelijker lijkt te zijn dan de andere. Mijn oog viel wel opeens op dit nieuwsgierige botervisje. Verscholen tussen het harde substraat, zo belangstellend als ik naar hem keek, keek hij naar mij. Vanuit het kleine kijkgat hield hij mij net zo goed in de gaten als ik hem. Gelukkig mocht ik heel even dichterbij komen.
Camera
Olympus OM-D E-M1 (micro 4/3 sensor), Panasonic MFT 45mm F/2.8 Leica DG Macro-Elmarit ASPH Mega O.i.S., Nauticam onderwaterhuis en 1 Sea & Sea YS- D2 flitser voorzien van een Snooty Snoot.
Aanpak
Visportretten zijn altijd een beetje spannend. Krijg je genoeg tijd om je camera fatsoenlijk in te stellen, of gunt je model je die tijd niet en is die in een mum van tijd weer vertrokken. En lukt het om de compositie te maken die je voor ogen hebt? Omdat dit botervisje mij nieuwsgierig aan zat te kijken, heb ik de tijd genomen om mijn instellingen eerst te controleren. Ik maak daarom eerst wat foto’s van een willekeurig onderwerp wat ongeveer dezelfde afstand heeft. Vooral om te controleren of de belichting in orde is. Als ik de indruk heb dat mijn camera en mijn flitsers goed zijn ingesteld ga ik pas richting de vis. Het echte werk kan beginnen. Heel voorzichtig benader ik de botervis. De nieuwsgierigheid maakt bij het fotomodel al snel plaats voor een onaangenaam gevoel. Die aanname doe ik althans, wat al na slechts een paar foto’s verdwijnt de botervis en waarna hij zich niet meer laat zien. Oké, ik had graag wat meer kansen gehad. Toch ben ik tevreden. De compositie en foto doet mij zelfs een beetje denken aan de foto van een blenny zoals je die op Bonaire kan maken. Kiekeboe!
Stand flitsers
Als ik mijn macrolens gebruik, dan heb ik altijd een soort van basispositie waarmee ik mijn fotograferen begin. Ron Offermans noemt deze positie de “double top side lights.” De flitsers staan dan in vanuit de linker en rechterbovenhoek in een hoek van 45 graden gericht op het centrum iets voor de lens. Ik bedien mijn flitsers manueel en probeer zeker in het Zeeuwse water niet te hard te flitsen om zo min mogelijk zwevende deeltjes te belichten. De flitser met de snoot zorgt voor de juiste belichting van het model, de andere flitser heeft in dit geval nauwelijks meegedaan. Omdat het vrij stoffig was stond deze flitser bewust zo goed als uit.
Nabewerking
Voor de nabewerking gebruik ik Lightroom. Ik begin standaard met het naar wens zetten van de witbalans. Daarna controleer in de belichting, hooglichten, zwarte tinten, helderheid en levendigheid. Omdat de botervis mij niet dichterbij liet komen heb ik de foto bijgesneden. Ondanks dat veel duikers vinden dat stofdeeltjes bij het duiken in Nederland hoort, stoor ik mij hier zelf altijd wel aan. Ik poets bij deze foto nog wat stofjes weg en leg een donker filter rechtsonder in de foto om hem helemaal naar mijn zin te maken. Meer foto’s zie je op www.edwinvandersande.nl.
EXIF Data
Bestandstype: RAW
Bestandsgrootte: 13 Mb
Datum en tijd: 16 juli 2023, 21:35 uur
Belichting: 1/60sec. sec bij f 11,0
Belichtingsprogramma: Manueel
Lichtgevoeligheid: ISO – 200
Brandpuntsafstand: 45 mm
Witbalans: CWB 5200 K