Een paar maanden geleden stapten we met een enkeltje Bonaire het vliegtuig in. Inmiddels is woonruimte gevonden, een school voor onze zoon, en werk. Langzaamaan wordt Bonaire ons ‘thuis’. Er blijft genoeg tijd over om jullie mee te nemen onder water in dit zonnigste stukje van Nederland. We beginnen met een populaire duikplaats, de Zoutpier. Dit is een duikplaats die de gemoederen flink bezig heeft gehouden: tijdelijke duikverboden, uitsluitend duiken onder begeleiding van een gids – het geeft verwarring. Op dit moment mag er vrij gedoken duiken worden mits er geen schip aangemeerd ligt.
Intense kleuren
We parkeren aan de rechterkant direct naast de transportband waarmee het zout naar de schepen wordt gebracht. Het is 33 graden. De zon brandt genadeloos als wij ons omkleden. Het ondiepe water is lichtgevend aqua en loopt langzaam over in diepblauw. Aan de andere kant weerspiegelen de witte zoutbergen in de roze plassen van de zoutpannen. Intense kleuren en prachtig om te zien.
Je loopt hier eenvoudig het water in en het water geeft een heerlijke verkoeling. Om ons heen enorme scholen glasvisjes. Lokale vissersmannen staan onder de transportband en gooien een klein net uit. Pelikanen zweven boven ons hoofd op zoek naar een lekker hapje. Onze vinnen zijn aan en wij dalen rustig af om over de zandvlakte te zwemmen. Deze ligt bezaaid met brokken koraal en sponzen. Veel jonge visjes vinden hier bescherming en het is leuk om dit minutieus te onderzoeken. Ik zie een blenny in een hersenkoraal. Zijn oogjes draaien onrustig alle kanten op als ik nader. Razendsnel schiet het visje uit zijn holletje om iets te pakken. Ze zijn één van mijn favoriete diertjes. Ik speur naar de jonge keizersvis. Ze zijn prachtig: zwart met fel geel gestreepte lijnen. De zandvlakte is een geschikte plek voor schildpadden en al snel zien wij een schildpad voorbij zwemmen. Hij zwemt naar de oppervlakte om in alle rust een hap lucht te nemen en laat zich daarna weer zakken om zijn weg te vervolgen.
Grote scholen
Na een minuut of tien komen wij bij de eerste pijlers aan. Ze zijn prachtig begroeid. Grote groepen barbelen, snappers, grommers en lipvissen schuilen onder de beschutting van de pilaren. Wij naderen heel voorzichtig en kunnen dicht bij de groep komen. De vissen bewegen zich als één geheel. Rondom de scholen zwemmen de kleinere rif vissen druk rond. Van de beweeglijke sergeant-majoor, de altijd mooie keizersvissen tot de verschillende kleuren trompetvissen.
De pier heeft de vorm van een grote T die haaks op de kust staat. Je kunt alle tijd nemen om de pilaren de bezichtigen. Wij besluiten de pilaren naar rechts te volgen aan de rif zijde. Hier tref je veel grote barracuda’s in verschillende kleuren. De tarpons zijn hier ook vaak geziene gasten en ik blijf ze fascinerend vinden. Overdag zie je ze langzaam zwemmend of rustend. In de avond verandert het schouwspel in jacht. Hun gehaakte bek kan met kracht dichtslaan. Maar voor nu weerspiegelt de zon op hun zilveren huid. Deze dieren zijn één en al kracht. Na verloop van tijd draaien we om. Op de terugweg nemen we alle pilaren nog een keer grondig onder de loep. Het wemelt hier van het leven in een grote diversiteit. Zoutpier is een duikplaats die je niet mag missen als je een bezoek brengt aan Bonaire.
Rare uitsteeksels
Deze duikstek is geschikt voor ieder niveau duiker. De fotografen kunnen na de middag sfeerbeelden maken van het schuin invallende licht op de pilaren. De buitenste pilaren beginnen op een diepte van 15 meter en zijn geschikt voor de beginnende duiker. Het bouwmateriaal en scheepsafval is al aardig opgegaan in de koralen maar er zijn nog wel rare uitsteeksels waarvoor je moet oppassen. De ervaren duiker kan ook in de nacht hier een spectaculaire duik maken.