Leestijd: 3 minuten

Sandra Boerlage duikt sinds 2003 en is zoals zoveel andere onderwaterfotografen begonnen met een wegwerpcamera. In 2013 raakte ze besmet met het ‘fotografievirus’ en inmiddels is ze vaste deelnemer aan het Fotokampioenschap van de NOB. Tijd voor een overzicht van haar mooiste werk!

In de zomer van 2003 haalde ik mijn brevet in Nederland, dankzij een vriendin die dolgraag wilde duiken. Ik werd helemaal besmet met het duikvirus. In het begin vond ik het allemaal wel spannend, omdat je toch niet weet wat je te wachten staat. Door steeds met verschillende mensen te duiken en de nodige cursussen te volgen, werd ik steeds enthousiaster. Er is zoveel te zien tijdens de duiken aan het onderwaterleven en het is elke keer weer een verrassing wat je nu weer tegenkomt. Ik ben dan ook op een gegeven moment een wegwerpcamera gaan duiken om dingen vast te leggen. Dat werd al snel een digitale camera. Hoe leuk is het om de mensen om je heen te kunnen laten zien wat je hebt gezien!

 

 

Na een reis in de Malediven in 2013 kreeg ik ineens flitsers te leen en begon het fotografievirus pas echt. Om me meer te verdiepen ben ik met een aantal keer meegeweest op ‘photo experience reizen’, gezellig en leerzaam.

Het afgelopen jaar heb ik mogen meedraaien bij Stichting Waterlicht in het kader onderwaterfotografie, echt een hele leuke beleving. Ik heb een aantal vaste buddy’s waarmee ik duik die allemaal net zoveel lol hebben in het duiken als ik. Tijdens mijn vakantieduiken ben ik bijna altijd in het water te vinden met Bart.

 

Er is zoveel te zien tijdens de duiken aan het onderwaterleven en het is elke keer weer een verrassing wat je nu weer tegenkomt.

 

 

Aan het Fotokampioenschap van de NOB doe ik al een aantal jaar mee. Ik merk dat ik mezelf dan uitdaag om weer een stukje te groeien. Het bedenken wat je vast legt voor een themafoto en de rest van de categorieën blijft altijd een uitdaging: het is de kunst om net even anders te kijken naar hoe ik iets op de foto zet.

Ik duik hier in Nederland het liefst in Zeeland, er is altijd wel iets te beleven en te zien onderwater. Voor mijn vakanties zijn mijn favoriete plekken Filipijnen en op een goede tweede plek Indonesië. In beide landen heb ik fantastische duikvakanties gehad en heb je de mooiste dingen die keer op keer verbazen. Vooral al dat vele gekleurde macro leven, je hebt soms gewoon ogen te kort. Dat is dan ook echt mijn favoriete onderwerp en dan het liefste slakken. Prachtige dieren en in het buitenland zoveel zijn ze er in zoveel verschillende kleuren.

 

 

Tijdens de foto experience reizen heel veel geleerd van Karin Brussaard en Edwin van de Sanden. Hij gaf me tijdens mijn Malediven-reis spontaan wat dingen om te proberen, dus van alleen een camera had ik ineens ook flitsers: ga er maar mee stoeien. Hierdoor werd ik echt enthousiast. Hoewel ik geen bal snapte hoe ik de positie van de flitsers moest doen, ik zag duidelijk verschil en wilde hiermee door. Mijn ambitie is zeker om door te gaan met fotograferen en me meer te verdiepen in de verschillende soorten onderwaterfotografie. Er is gewoon nog zoveel wat je uit een foto kan halen en kan delen met anderen. Ik wil mensen laten zien hoe mooi de natuur in het water is en wat daar leeft. Ik wil dus gewoon met veel enthousiasme aan de gang blijven en te blijven leren.’

 

 

Hoe leuk is het om de mensen om je heen te kunnen laten zien wat je hebt gezien!

 

Sandra fotografeert met een Olympus OMD5 Mark II, sea & sea ys-d3 flitsers en heeft verschillende lenzen: 45mm, 60mm, 9-18mm, 8mm en de 12mm, samen met een cmc diopter en de snooty snoot. Het meest ligt ze in het water met de  45mm lens met hierbij de cmc en probeert ze te experimenteren met de snoot. Voor de ONK wedstrijden is zij zich ook op groothoek gaan richten, aangezien dit nu eenmaal een onderdeel is van de reeks foto’s die je in moet leveren.