Snoekenplein Vinkeveen

Uitgekeken op Zandeiland 4? ScubaAcademie, Go Dive Woerden en ScubaDiving Vinkeveense Plassen bieden bootduiken aan op de Vinkeveense Plassen. Het principe is overal gelijk. In duikpak en opgetuigde duikset stap je aan boord van een schip waar ongeveer 20 duikers op passen. Het is ongeveer 10 minuten tot een kwartiertje varen naar de duikstek van keuze, rol achterover en duiken maar. Voor de eerste duik leggen we aan bij de zuidkant van Zandeiland 8. Als we de kant aan onze linkerschouder houden en naar de noordkant van het eiland zwemmen, komen we vanzelf langs verschillende wrakjes. Het water is glashelder. Al snel komen we bij het eerste wrak, een grote rechthoekige bak. Volgens schipper Bart Jan was het ooit de onderkant van een woonark. De bak is nu geheel begroeid met quaggamosselen.

We hebben echter maar één doel: snoekbaarzen. Volgens de briefing moet er op een meter of zes een “snoekenplein” zijn, met talloze grote snoeken en snoekbaarzen. We zijn al 25 minuten aan het zwemmen en in mijn hoofd geef ik het al op. Die snoeken zitten er nu vast niet. Opeens verandert de bodem. Niet meer zwart met groene plantjes, maar bijna wit. De eerste enorme snoekbaars doemt op en er volgen er nog veel. Ruim 10 zitten er, allemaal bij elkaar. Ze blijven mooi boven de zandplaat zweven. Vreemd, denk ik. Zo’n grote plas en dan zitten ze allemaal samen. Zouden vissen net zo van gezelligheid houden als mensen? Bij de tweede duik gaan we opnieuw naar Zandeiland 8, maar nu leggen we bij de noordkant aan en doen we de duik andersom. Het is 2 uur later, maar de snoeken en snoekbaarzen lijken zich niet verplaatst te hebben, alsof een onzichtbare koepel hen op die plaats houdt.

Afbeelding: Rode rivierkreeft (foto: René Weterings).

Pikkedonker

Een week later rijd ik opnieuw naar Vinkeveen. Deze dag maken we 3 duiken, waarvan de eerste weer op Zandeiland 8. Ik kan me niet voorstellen dat de snoekbaarzen nog steeds op dezelfde plek zitten, maar ze lijken geen centimeter verplaatst. Bij de tweede duik gaan we naar Zandeiland 9. Op de plek waar de boot ankert, zakken we af en komen we precies uit boven een wrak dat op ongeveer zeven meter diepte ligt. Terwijl mijn buddy boven het wrak wacht, bekijk ik het wrak vanbinnen. Het is pikkedonker. Ik schijn met mijn duiklamp op de punt, meerdere baarsjes kijken geschrokken op. Langs 2 kleine wrakjes, waaronder een afgezonken kano, duiken we verder. Overal zien we rivierkreeftjes, in verschillende soorten. Met name de rode rivierkreeft trekt mijn aandacht. Een plaag, zo schreef de NOS in 2016 over het dier dat dertig jaar geleden niet in onze wateren voorkwam. Vissers mochten van het ministerie op de beestjes vissen, maar gelukkig zijn er nog genoeg overgebleven voor ons duikers. Wat zijn ze schattig, zoals ze hun scharen heffen en in de aanvalshouding gaan staan. De roestbruine soort is heel wat schuwer, die schiet al weg in de waterplanten als je op een meter afstand bent.

Het water is lekker warm, een graad of 22, en de thermocline begint rond de 9 meter. Tijd dus voor nog een derde duik, waarbij we van Zandeiland 7 naar Zandeiland 6 zwemmen. Daar pikt de boot ons weer op. Bij de oversteek blijkt het water best diep te zijn, we zwemmen “door het blauw” om te voorkomen dat we onder de thermocline zakken. Opeens zie ik een ander buddypaar druk gebaren. Ze kijken naar een enorme snoek. De maximale lengte van een snoek is 1,90 meter, speculeren onderzoekers. Dat haalt deze niet, maar 1,50 meter is hij al snel, met een dito omtrek. Wat een joekel. Hij blijft mooi stil hangen, zodat we hem uitgebreid kunnen bekijken. Het “monster van Vinkeveen” noem ik hem. Na 5 minuten zijn we uitgekeken. We ronden de duik af, maar wat heb ik genoten van deze duiken. Ik heb eerder op Zandeiland 4 gedoken en dat vond ik druk en saai, maar deze bootduiken in Vinkeveen zijn heel wat anders!