‘Ik dook al een paar jaar, toen ik te maken kreeg met een visuele beperking. Ik wist dus hoe mooi en leerzaam de onderwaterwereld is. Dit wilde ik absoluut niet kwijtraken. Samen met mijn vaste duikbuddy Rob Kool zijn we gaan kijken naar mogelijkheden. En gelukkig steunt de hele verenging TOV Gagnan mij in dit proces en duiken we allemaal met elkaar. Onze zoektocht bracht ons ook bij Lucky Fin. Samen zijn we gaan kijken naar oplossingen en hebben Rob Kool en ik nieuwe handvatten aangereikt. Zoals de handsignalen voor duikers met een visuele beperking.
Als je in het dagelijks leven keer op keer de belemmering van je beperking ervaart, gaat er een wereld voor je open als je onderwater gaat.
Kampen
Door Lucky Fin kwamen wij in contact met een duikvereniging in Kampen. We gingen erheen om een keer mee te duiken en ervaringen uit te wisselen. Bij de vereniging duikt een jongen die ook kampt met een visuele beperking, hij heeft nog wel een visus van ongeveer twintig procent. Dit was één van de bijzondere ontmoetingen. Na een zwembadles in Kampen hebben wij afgesproken om samen te duiken. Met zijn ouders kwam hij naar mijn duikvereniging. Samen met Rob Kool heb ik hem en zijn moeder meegenomen naar de kotter in De Beldert. Hij heeft het wrak kunnen voelen aan de buiten- en binnenkant. Na de kotter zijn we via de kant terug naar de instapplaats gedoken. Ik heb hem een handschoen uit laten doen en hem planten onderwater laten voelen. Uiteraard heel voorzichtig en met respect voor de natuur. Zo heeft deze duiker nu een beeld van vederkruid en fonteinkruid.
Bussloo
Na deze duik hebben we nog een duik afgesproken, op 10 september. Nu zou ik rondgeleid worden, we gingen namelijk duiken in Bussloo. We hadden afgesproken dat het een ‘echte wrakduik’ zou worden. Thuis had ik met Rob al een certificaat gemaakt voor deze duik. We gingen via het vrijheidsbeeld naar de bus en bushalte en door naar de tweede bus, die we allebei in zijn geweest. We onderzochten ze helemaal. Zo kunnen wij vertellen dat er nog stoelen in staan, de chauffeurscabine nog redelijk intact is en dat bij bus twee de bagagerekken nog aanwezig zijn. Ook is er op het dak van de tweede bus zoetwaterspons te vinden. Na deze duik hadden we een debriefing en kon ik het certificaat uitreiken. Het was een duik om niet meer te vergeten en we hebben nog steeds contact met elkaar.
Vinkeveen
De tweede bijzondere ontmoeting kwam vanuit een andere hoek. Tijdens de try-out was Gerard van der Kolk aanwezig als deelnemer. Na de try-out hebben Gerard en ik meerdere keren contact met elkaar gehad. Hij heeft namelijk een cursist in zijn 1*-opleiding die volledig blind is. Na eerst wat telefonisch contact zijn we met elkaar gaan afspreken. Mijn vaste duikmaatje, Rob Kool en ik, zijn begin oktober samen naar Vinkeveen gereden om daar kennis te maken met zijn cursist en andere duikers. Ik kon ervaren hoe het duiken met deze man ging. De communicatie onder water, maar ook de struggles die bij duiken met een visuele beperking komen kijken, zoals trimmen en oriënteren. Vandaag was zijn zevende buitenwaterduik en hij leert nog volop. Na deze duik hadden we afgesproken om ook een keer bij mijn thuisplas, De Beldert, te duiken, dat deden we eind oktober. Gerard en zijn duikers kwamen naar het clubhuis van TOV Gagnan.
De Beldert
Rob en ik hadden afgesproken om onze thuisplas te laten ‘zien’. Dat klinkt misschien vreemd, maar ook zonder zicht kun je goed zien. We namen de duikers mee via de lijn naar de cockpit; een rondje om de cockpit heen en in de cockpit zorgt voor een goed beeld. Daarna zijn we via de lijnen naar de auto gezwommen. Bij de auto heb ik de ANWB-praatpaal laten voelen en zijn we in een duikklok geweest. Toen was het echt tijd om weer terug te gaan naar de instapplaats. Maar ook voor mij is navigeren onderwater nog steeds erg lastig. Dus vanaf de klok de auto weer zien te vinden en bij de auto naar twee beelden in de beeldentuin om zo de weg weer te kunnen vinden naar de lijnen.
Ook na deze duik weer een debriefing en op de vraag: ‘Wat heb je gezien onderwater?’ kwam logischerwijs eerst het antwoord: ‘HELEMAAL NIETS’. Maar vervolgens konden wij de ziende duikers precies vertellen hoe de cockpit er van binnen uitzag en werd mij verteld waar ik ze allemaal mee naartoe genomen had deze duik. Ook met deze duikers blijven we contact houden en maken we zeker een nieuwe duikafspraken.
Alles is mogelijk
Na de try-out is de syllabus voor Lucky Fin-instructeurs aangepast en is de workshop nog twee keer gegeven voor Lucky Fin en NOB-instructeurs. De ervaringsverhalen van duiken met mensen met een visuele beperking is hier absoluut in meegenomen. Wij, en vooral ik, willen laten zien dat er echt heel veel mogelijk is. Er zijn veel minder beren onderwater dan de meeste mensen zullen denken. Want: als je in het dagelijks leven keer op keer de belemmering van je beperking ervaart, gaat er een wereld voor je open als je onderwater gaat. Onderwater ervaar je een groot gevoel van vrijheid, zweven en natuur. Een gevoel van ‘dit kan ik’. En daar kan niets tegenop. Dat is wat wij als duikers met een visuele beperking ervaren.
De workshop Blind duiken / Lucky fin wordt 25 maart 2023 gegeven in Tiel. Kijk op de activiteitenkalender van de NOB voor meer informatie.
